Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
czwartek, 21 listopada 2024 22:30

Ulica Ćwiklińskiej na Tarchominie

Mało kto wie, że patronka ulicy Mieczysława Ćwiklińska to jedna z najwybitniejszych polskich przedwojennych aktorek.
Ulica Ćwiklińskiej na Tarchominie
ulica Ćwiklińskiej

W tym artykule przeczytasz między innymi o:

  • ulicy na Tarchominie
  • patronce białołęckiej ulicy

Mieczysława Ćwiklińska

 Tak naprawdę właściwe nazwisko to Mieczysława Trapszo (1879 lub 1880-1972). 

Aktorka pochodziła z Lublina, zadebiutowała w 1900 roku na scenie Teatru Ludowego w Warszawie. Początkowo występowała również w przedstawieniach operetkowych, dysponując niezłym głosem, jednak z czasem poświęciła się wyłącznie rolom komediowym i charakterystycznym. Związana była z takimi stołecznymi scenami, jak Teatr Mały, Teatr Letni, Teatr Nowy czy Teatr Narodowy. W 1933 roku Michał Waszyński zaproponował jej udział w reżyserowanej przez siebie komedii filmowej "Jego ekscelencja subiekt". 

Kariera filmowa

Tak rozpoczęła się jej kariera filmowa - do chwili wybuchu II wojny światowej zagrała w prawie 40 filmach, m.in. "Czy Lucyna to dziewczyna?", "Trędowata", "Pani minister tańczy", "Wrzos", "Doktór Murek" (reż. J. Gardan), "Jadzia" (reż. M. Krawicz), "Dodek na froncie", "Znachor", "Profesor Wilczur" (reż. M. Waszyński), "Ordynat Michorowski" (reż. H. Szaro), "Dziewczęta z Nowolipek", "Granica" (reż. J. Lejtes), "Żołnierz Królowej Madagaskaru" (reż. J. Zarzycki), "Testament profesora Wilczura" (reż. L. Buczkowski), "Przez łzy do szczęścia" (reż. J. Fethke). Podczas okupacji była współzałożycielką kawiarni "U Aktorek", w której była również kelnerką. Po wojnie do 1968 roku grała na scenie Teatru Polskiego. Jej najsłynniejszą rolą z tego okresu była Babka ze sztuki A. Casony "Drzewa umierają stojąc". Prywatnie była trzykrotnie mężatką (1. Zygmunt Bartkiewicz, 2. Henryk Mader, 3. Marian Steinsberg). Zmarła w Warszawie.

Mieczysława Ćwiklińska

Podziel się
Oceń

Napisz komentarz

Komentarze