Zabytkowe wille na Białołęce odzyskają dawny blask

Wille secesyjne przy Modlińskiej są obecnie remontowane. Co będzie się w nich znajdować po zakończonych pracach?

Zabytkowe wille przy ulicy Modlińskiej na Białołęce przechodzą remont. Jak informuje stołeczny ratusz, do tej pory udało się rozebrać większą część więźby dachowej oraz stropów budynku głównego. Plany miasta są taki by znajdowało się w nim centrum lokalne z funkcjami kulturalno-oświatowymi.

Jednak do tego etapu jeszcze daleka droga. Obecnie trwają prace przy wzmacnianiu fundamentów i budowie instalacji. Robotnicy tynkują elewację lewej oficyny, zdemontowano trzy z czterech pieców kaflowych. Dwa z nich zostaną zrekonstruowane. Materiałem wykończeniowym będą odzyskane, nieuszkodzone kafle.

Zachowane zostaną również malowidła pokrywające część ścian i sufitów. Polichromie będą zdjęte i odrestaurowane pod okiem stołecznego konserwatora zabytków.

„Zadecydowano o zachowaniu drewnianych schodów i balustrad, a w pomieszczeniach częściowo wykorzystane zostaną oryginalne posadzki z terakoty i klepki dębowej. Dobrze zachowane drzwi zewnętrzne i wewnętrzne poddane będą renowacji, pozostałe zostaną wiernie odtworzone. Na wszystkich trzech budynkach zostanie odtworzona historyczna elewacja, a na dach powrócą elementy ozdobne - kule i wazony” – informuje stołeczny ratusz.

Prace mają zakończyć się jesienią 2024 roku.

Historia secesyjnej wilii

Willa została wybudowana prawdopodobnie na początku XX wieku dla Leona Hajdzionego w duchu powściągliwej secesji. Zabytek składa się z budynku głównego i dwóch parterowych oficynek. Od 1914 do 1921 roku parter willi mieścił szkołę, pocztę oraz posterunek policji. Po 1921 roku budynek został przejęty przez Skarb Państwa i zaadoptowany na ośrodek "Przystań" dla młodych prostytutek. Dziewczęta po leczeniu w szpitalu św. Łazarza, trafiały na Modlińską, gdzie uczyły się ogrodnictwa, prania, gotowania, haftu, szycia i tkactwa. Dzięki nowym umiejętnością mogły wyjść z ubóstwa i uzależnień. W czasie II wojny światowej willa przy ul. Modlińskiej była również magazynem broni dla Armii Krajowej i schronieniem dla Żydów.

Budynki przetrwały wojnę. W latach 50. XX wieku ulokowano w nich Państwowy Dom Specjalny dla przewlekle chorych, a od 1960 roku Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla dorosłych. Potem budynki pełniły funkcje usługowe – działał tam sklep z narzędziami, biblioteka.